Utrata bliskiej osoby w wyniku wypadku drogowego to jedno z najtrudniejszych doświadczeń. W takich chwilach, oprócz żałoby, pojawia się pytanie o zadośćuczynienie za krzywdę. Jest to forma rekompensaty za ból, cierpienie psychiczne i straty niematerialne, która ma złagodzić skutki tragedii. Ten przewodnik wyjaśnia, jak uzyskać zadośćuczynienie za krzywdę i co wpływa na jego wysokość.
Zadośćuczynienie za krzywdę jest świadczeniem, które ma zrekompensować cierpienie moralne i psychiczne, a nie straty materialne (te pokrywa odszkodowanie). Prawo polskie, w tym art. 446 § 4 Kodeksu cywilnego, daje możliwość ubiegania się o zadośćuczynienie za krzywdę najbliższym członkom rodziny zmarłego.
Kto może ubiegać się o zadośćuczynienie za krzywdę?
Orzecznictwo sądowe rozszerzyło pojęcie „najbliższych członków rodziny”, co oznacza, że o zadośćuczynienie za krzywdę mogą ubiegać się:
Wysokość zadośćuczynienia za krzywdę nie jest ustalana sztywnymi stawkami. Sąd ocenia każdy przypadek indywidualnie, biorąc pod uwagę wiele czynników, które mają bezpośredni wpływ na ostateczną kwotę.
Najważniejsze czynniki to:
Ważne: Sytuacja materialna osoby uprawnionej nie decyduje o wysokości zadośćuczynienia za krzywdę, ponieważ jest to rekompensata za krzywdę moralną, a nie straty finansowe.
Proces ubiegania się o zadośćuczynienie za krzywdę wymaga zgromadzenia odpowiednich dowodów i przygotowania roszczenia. Roszczenie należy skierować do ubezpieczyciela OC sprawcy wypadku. W przypadku braku ubezpieczenia, roszczenie można złożyć do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego (UFG).
Warto pamiętać, że zadośćuczynienie za krzywdę jest niezależne od odszkodowania, które pokrywa straty materialne (np. koszty pogrzebu czy utracone dochody). Oba świadczenia można dochodzić równocześnie.
Ze względu na złożoność procesu i konieczność udowodnienia rozmiaru krzywdy, skorzystanie z pomocy prawnej jest wysoce zalecane. Doświadczony prawnik pomoże w: